تقویت قوای جنسی به ویزه در زنان
ضد آرتروز و درد مفاصل
ضد پوکی استخوان
آرام بخش
درمان مشکلات عصبی
تبهای بد خیم
سرفه و برونشیت
میوه سنجد از زمانهای گذشته در سبد غذایی ایرانیان جا داشته و در اعیاد سنتی به آن توجهی خاص مبذول شده است. امروزه از درخت سنجد و میوه آن در صنایع غذایی، بهداشتی، دارویی، عطرسازی و صنایع چوب استفاده میشود. نام علمی سنجد «Elaeagnusan gastifolial» است و رویشگاه این درخت بدلیل سازگاری آن با محیطهای مختلف در اغلب نقاط کره زمین از جمله آمریکای شمالی، اروپای شرقی و غربی، آسیای مرکزی و شمالی و … است.
به طور کلی ۳ نوع درخت سنجد در دنیا وجود دارد که ۲ نوع هلاگنوس و هیپوفار در ایران موجودست. درخت سنجد هلاگنوس به دلیل درشتی میوه، قامت بلند، نداشتن خار و برگهای پهن به درخت سنجد هیپورفیا برتری دارد.
خواص درخت سنجد در تمام اندامهای آن منتشر شده است و ریشه، چوب، پوست و میوه آن دارای خواص دارویی و صنعتی متفاوتی است از پوست درخت سنجد یک ماده شیمیایی دارویی مهم به نام تتراهیدروآرمور – متیل – N استخراج میشود. از برگ درخت سنجد آلکانویید استخراج میشود که در صنایع داروسازی کاربرد دارد. اسانس گل سنجد در صنایع داروسازی و آرایشی و عطرسازی بکار میرود.
درخت سنجد دارای ۳ قسمت برون بر (پوست قهوهای رنگ)، میانبر (آردی شکل) و درون بر (هسته چوبی و سفت آن) است که قسمت میانبر و درون بر آن دارای ارزش غذایی فراوان است. در قسمت میانبر ۲ نوع قند گلوکز و فروکتوز، ۷ نوع چربی اشباع شده و اشباع نشده وجود دارد.
در قسمت درون بر سنجد ۱۷ نوع آمینواسید و مقداری پروتئین وجود دارد که هر یک از این آمینواسیدها خواص دارویی بسیار مفیدی دارند بطوری که میتوان گفت میوه سنجد یک میوه دارویی است. این میوه در طب سنتی به عنوان تانن قابض است بنابراین در معالجه بیماریهای دندان، لثه و اسهال و در درمان زخم معده موثر است و میتواند از خونریزی جلوگیری کند.
اگر آرد و هسته میوه سنجد با هم آسیاب شود مصرف خوراکی آن بیماری آرتروز را درمان میکند. مصرف سنجد براى درمان و جلوگیرى از عوارضى مثل «قى»، اسهال صفراوى، زخم روده، سرفههاى حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است. سنجد مقوى قلب و برطرف کننده تب و لرزهاى سرد در بیماریهاى سینه مثل تنگى نفس، زخم ریه و عوارض دماغى محسوب مى شود.
سنجد براى درمان بیمارى هاى کبدى مانند زردى و یرقان مفید است و سنجد پخته شده به طور کامل (پوست – گوشت – هسته) در روغن زیتون به صورت خوراکى جهت درد مفاصل، خارش پوست و رشد مو توصیه شده است.
عرق شکوفه سنجد، ضد نفخ مؤثرى براى معده مى باشد. میوه سنجد گوشت براستخوان مى رویاند و انسان را فربه مى کند. پوست را تقویت کرده و کلیه ها را گرم نگه داشته و مانع از تکرر ادرار مى شود. در هند از روغن هسته آن لعوق یا شربت غلیظی درست می کنند که در التهاب غشاهای مخاطی همراه با ترشح همانند انواع زکام و نیز در موارد عفونتهای برونشها مصرف می نمایند.
در اسپانیا از شیره گل سنجد برای قطع تب های مهلک و خطرناک استفاده می شود. میوه سنجد از نظر طب سنتی،طبیعت سرد و خشک دارد و مقوی و مفرح است،ضد تهوع و صفرا بر نیز می باشد. سنجد به ویژه خام آن برای بند آوردن اسهال نافع است.
جوشانده گل سنجد برای بیماریهای دماغی مانند فلج و کزاز و نیز برای قلب و زخمهای ریوی و تنگی نفس مفید است و برای تقویت معده و کبد و باز کردن گرفتگیها و تحلیل گاز معده و یرقان نافع می باشد.
درخت سنجد که یکی از بهترین گیاهان بومی آمریکای شمالی و اروپاشرقی و غربی می باشدکه ریشه و اسم این درخت بر گرفته از پادشاهان زمان یوسف پیامبر است به اسم هلاگنوس وهیپوفار می باشند که در آن زمان پادشاه سرزمین مصر بودند که یوسف پیامبر را از زندان آزاد نمود و نام عزیز مصر را برای ایشان انتخاب نمود(برگرفته ازسوره حضرت یوسف در قرآن کریم می باشد .)
وازانجایی که این خواص این میوه توسط پزشکان قرون وستا کشف شد و با ارائه به پادشاهان خود ان را مورداستفاده قرار دادن و ارادتی فراوانی که پادشاهان ایران به سلاطین روم داشتند این درخت را به عنوان هدیه به پاد شاهان زمان هخامنشی داده وبا خواصی که این میوه دارد انها هم به یومن سلامتی و نشاط تندرستی این میوه را برای سنبل خودشان انتخاب کردند و درعیاد باستانی خودشان که در فصل بهار اتفاق می افتد استفاده نموده و به عنوان یک سنبل این میوه را بر سرسفری هفت سین خودشان قرار می دادند و با جدید شدن تقویم به جشن سرور شادی می پرداختند و ازاین میوه تناول می کردند که به دلیل جنگها و تقسیم شدن کشورها به نواحی مختلف تعیین شدن مرزها از این درخت استفاده بهینه نشده ودر سازمان مشخص قرار نگرفت که این درخت توسط نیروهای اروپایی به ایران آورده و در مناطقی که از لحاظ آب و هوا با این درخت سازگار است کاشته و در نواحی تحت سیطره خود قرارمی دادند با توجه به اینکه در فصل زمستان سوخت سازبدن و گردش خون کم ودر فصل بهار بدن در حال فعل انفعالات درونی می باشد ودر این فصل نسبت به دیگر فصول سال انسان و دیگر موجودات تمایل بیشتری برای رابطه جنسی و جفت گیری دارند که دراین موقع چنانچه کسانی از لحاظ جنسی با مشکل داشته و دچاربیماری سرد مزاجی و بی میلی برای عمل زناشویی باشند با خواصی که شکوفه این میوه دارد که با جوشاندن آن و به همراه کمی عسل آن را مزه دار می کنیم و به عنوان یک دمنوش مقوی برای این بیماری می شود مورد استفاده قرار داد که به این صورت دور از دسترس همگان است و میشود از این بیماری پیشگیری نمود . ولی از سوی دیگر با توجه به اینکه یکی از عوامل مهم درعمل لقا اسپرم میباشدکه منشا اصلی این تحرک در مغز است و این مایع نیز بر گرفته از خون و مغز استخوان است ونمی شود گفت که اسپرم در بدن وجود ندارد چون به همراه خون است
خداوند متعال در سوره مومنون می فرماید :
« ثم خلقنا النطفه علقه فخلقنا العلقه مضغه فخلقنا المضغه عظما فکسوناالعظم لحما ثم انشانه خلقا أخر فتبارک الله احسن الخلقین »
مواجهه باشد این امر منفی تلقی می شود ولی اگر کمبود خون وجود نداشته باشد به مراتب منی هم زیاد است و به همراه آن اسپرم بارو هم زیاد می شود و وجود داردو عمل القا و تولیدمثل صورت می پذیرد در حالی که این دو نوع مایع همیشه در بدن به همراه خون می باشند که منی بابالا رفتن سن و عمل جلوگیری در مردان و زنان موجود می باشدولی اسپرم نداردکه در بحث جلوگیری در بارداری هم رگی که اسپرم را به همراه خون وارد آلت تناسلی میکند قطع می شود و دیگر عمل زناشویی فقط در حد ارضا شدن میباشد .که در اثر کمبود آن عمل القا انجام نمی پذیرد و بارداری نیز صورت نمی گیرد که این موضوع به صورت دوطرفه می باشد .در این خصوص چنانچه از هر دو طرف مشکلی به وجودبیاید تبعات و بیماریهای دیگری را به دنبال خواهد داشت که ازتمام آنها می شود بیماریهای اعصاب و وراون را نام برد که منشا این نوع بیماریها عدم ارضا شدن مناسب می باشد.
و از طرفی به مرور زمان که این مایع از بدن خارج می شود به مرور زمان استخوانهای بدن دچار فرسودگی و افتادگی میشود که در اثر فعالیتهای سنگین و فشارهایی که به بدن می اید انسان دچاردردهای مزمن در ناحیه پاها و کمر و دیگر نواحی بدن ایجاد می شود که با تولید و استفاده از فرواردهای دارویی این میوه که تا به حال به تولید انبوه نرسیده است می شود از درد استخوان جلوگیری نمود .
Elaeagnus angustifolia
Elaeagnus angustifolia, commonly called silver berry,[1] oleaster,[1] Persian olive,[1] or wild olive,[1] or commonly referred to as Senjid or Sinjid in Afghanistan and Senjed in Iran, is a species of Elaeagnus, native to western and central Asia, Afghanistan, from southern Russia and Kazakhstan to Turkey and Iran. It is now also widely established in North America as an introduced species.
Elaeagnus angustifolia is a usually thorny shrub or small tree growing to 5–۷ m in height. Its stems, buds, and leaves have a dense covering of silvery to rusty scales. The leaves are alternate, lanceolate, 4–۹ cm long and 1-2.5 cm broad, with a smooth margin. The highly aromatic flowers, produced in clusters of 1-3, are 1 cm long with a four-lobed creamy yellow calyx; they appear in early summer and are followed by clusters of fruit, a small cherry-like drupe 1-1.7 cm long, orange-red covered in silvery scales. The fruits are edible and sweet, though with a dryish, mealy texture. Its common name comes from its similarity in appearance to the olive (Olea europaea), in a different botanical family, Oleaceae.
The shrub can fix nitrogen in its roots,[2] enabling it to grow on bare mineral substrates.
In Iran, the dried powder of the fruits is used mixed with milk for rheumatoid arthritis and joint pains. It is also one of the seven items which are used in Haft Sin or the seven ‘S’s which is a traditional table setting of Nowruz, the traditional Persian spring celebration.
The oil from the seeds is used with syrup as an electuary in the treatment of catarrh and bronchial affections[240]. The juice of the flowers has been used in the treatment of malignant fevers[240]. The fruit of many members of this genus is a very rich source of vitamins and minerals, especially in vitamins A, C and E, flavanoids and other bio-active compounds. It is also a fairly good source of essential fatty acids, which is fairly unusual for a fruit. It is being investigated as a food that is capable of reducing the incidence of cancer and also as a means of halting or reversing the growth of cancers[214].
Elaeagnus angustifolia | |
---|---|
Scientific classification | |
Kingdom: | Plantae |
(unranked): | Angiosperms |
(unranked): | Eudicots |
(unranked): | Rosids |
Order: | Rosales |
Family: | Elaeagnaceae |
Genus: | Elaeagnus |
Species: | E. angustifolia |
Binomial name | |
Elaeagnus angustifolia L. |