مزایا و مضرات گیاه آلوئه ورا
گیاه آلوئه ورا ، در درمان ترک های پوستی و خشکی پوست موثر می باشد
چرا می گویند ژل گیاه آلوئه ورا برای پوست مفید است و آیا استفاده از آن مضراتی هم دارد؟
مزایایی که سبب می شود آلوئه ورا برای پوست استفاده گردد عبارتند از:
– در درمان ترک های پوستی و خشکی پوست موثر می باشد، به خصوص اگزمای دور چشم یا پوست های بسیار حساس.
– روغن یا کرم آلوئه ورا برای پوست های خشک مناسب بوده و سبب نرم و براق شدن پوست می گردد.
–گیاه دارویی آلوئه ورا با رساندن اکسیژن بیشتر به سلول های پوست، سبب ترمیم بافت پوست می گردد.
– دارای خواص ضد سوختگی است. لذا می توان از آن در کرم های ضد آفتاب استفاده کرد.
–آلوئه ورا ، سلول های پوستی مرده را از بین می برد و سلول های جوان را جایگزین می کند. بنابراین پوست را تازه و درخشان می سازد.
– مانع از پیری پوست و چروک آن می گردد.
– گیاه آلوئه ورا، شدت رنگدانه های پوستی را کاهش می دهد، بنابراین سبب کم رنگ شدن لکه های پوستی می شود و می تواند لکه های سر سیاه را نیز از بین ببرد.
– گیاه دارویی آلوئه ورا سبب افزایش قدرت جذب رطوبت پوست می شود و پوست را انعطاف پذیر می سازد. بنابراین بهترین مرطوب کننده برای پوست می باشد.
– در پیشگیری از بیماری های پوستی موثر می باشد.
–آلوئه ورا ، به علت داشتن کلاژن و ویتامین E، قدرت کشسانی و نرمی پوست را افزایش می دهد و سبب باقی ماندن رطوبت در پوست می گردد.
– pH آن نزدیک به pH پوست است.
آلوئه ورا به علت داشتن کلاژن و ویتامین E، قدرت کشسانی و نرمی پوست را افزایش می دهد و سبب باقی ماندن رطوبت در پوست می گردد.
– در درمان ترک بین انگشتان پا که یک بیماری قارچی است موثر است .
– لوسیون آلوئه ورا به عنوان پاک کننده برای پوست کاربرد دارد.
-آلوئه ورا، تاثیر خنک کنندگی بر روی پوست دارد.
مضرات احتمالی آلوئه ورا
ژل آلوئه ورا برای استعمال خارجی، ماده بی خطری است، اما در موارد نادری ممکن است سبب واکنش های آلرژیک (حساسیتی) گردد.
ژل آلوئه ورا در درمان زخم های عمیق موثر نیست و شیره آن می تواند سبب گرفتگی یا اسهال روده ای شدید گردد.
زنان شیرده یا باردار نباید از این ماده استفاده کنند، زیرا ممکن است سبب انقباض های رحمی شده و سقط جنین را تحریک کند.
این ماده ممکن است سبب تشدید اولسرها، بواسیر، التهاب دیورتیکول، کولیت یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) گردد.
مصرف طولانی مدت این ماده سبب وابستگی به آن می شود یا تعادل الکترولیتی را مختل می سازد. کودکان زیر ۱۲ سال نبایستی از این گیاه مصرف کنند.
مصرف طولانی و مزمن شیره آلوئه می تواند سبب کمبود پتاسیم گردد.
فواید و مضرات آلوئهورا برای پوست
از آلوئه ورا در کرم های مرطوب کننده پوست و بسیاری از کرم های موضعی استفاده میشود
امروزه در بسیاری از داروخانهها برگهای گیاه آلوئه ورا (Aleo Vera) را میبینیم که تبلیغات زیادی برای استفاده از آن میشود؛ مثلا میگویند که این گیاه ضد جوش و ضد آکنه است؛ برطرفکننده چین و چروک پوست ، شادابکننده، برطرفکننده لک و کک و مک ، شفافکننده، جوانکننده و آبرسان قوی پوست است و از بروز تورم و خارش پوستی جلوگیری میکند و در بسیاری از سوختگیها کاربرد دارد .
اما اگرچه گیاه آلوئهورا یا همان شاخبزی حاوی مشتقات هیدروکسی آنتراسن و ویتامین های A ، B و C است و از جمله خواص دیگر این گیاه، ضد ورم بودن، ضد میکروب بودن، التیامبخش بودن و ضد آفتاب و ضد سوختگی بودن آن است، اما استفاده از گیاهانی از این دست و استفاده از ساقه و شیره آنها به صورت کِرِم ممکن است با عوارض ناخواستهای مانند تحریکات پوستی و حساسیتهای پوستی و تیره شدن پوست همراه باشد.
شیره گیاه آلوئه ورا
بعضیها این گیاه را تهیه کرده و در منزل، شیرهاش را روی پوست خود می مالند، در حالی که در شرایط آزمایشگاهی فقط مواد مفید این گیاه استخراج میشود و پس از بررسیهایی که از سوی متخصصان به عمل میآید، به مواد آرایشی و بهداشتی اضافه میشود و پس از این که از سوی وزارت بهداشت به تایید رسید، به بازار عرضه میشود.
بنابراین استفاده از خود گیاه به هیچ وجه توصیه نمیشود.
یک گیاه میتواند ترکیبات متعددی داشته باشد که ممکن است تعدادی از آن ها برای پوست مفید باشد و بقیه به پوست آسیب برسانند. بنابراین همه، مخصوصا خانمها، باید از خرید گیاهانی که به این صورت فروخته میشوند، خودداری کنند.
در سالهای اخیر ژل آلوئهورا به طور وسیع در ساخت محصولات آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار گرفته و محصولات مختلف این گیاه به شکل قرص، کپسول، صابون، شامپو، کِرِم، پماد، ژل، نوشابههای خوراکی و کمپوت استفاده می شوند.
از آلوئه ورا در کرم های مرطوب کننده پوست و کرم های التیام دهنده پوستی و بسیاری از کرم های موضعی استفاده میشود.
آلوئه ورا به علت داشتن خواص ضد میکروبی، در درمان بسیاری از زخم ها، جراحت ها، سوختگی ها، اگزما، تاول، گزیدگی زنبور و نیش حشرات، بریدگی، کوفتگی ، آفتاب سوختگی و آکنه موثر است. بنابراین استفاده از این گیاه نه تنها در کرم های موضعی، بلکه در کنترل بسیاری از بیماری ها و اختلالات پوستی سودمند میباشد.
ژل آلوئه ورا برای استعمال خارجی، ماده بی خطری است
مزایایی که سبب میشود آلوئه ورا برای پوست استفاده گردد عبارتند از:
۱- در درمان ترک های پوستی و خشکی پوست موثر میباشد ، به خصوص اگزمای دور چشم یا پوست های بسیار حساس.
۲- روغن یا کرم آلوئه ورا برای پوست های خشک مناسب بوده و سبب نرم و براق شدن پوست میگردد.
۳- با رساندن اکسیژن بیشتر به سلول های پوست، سبب ترمیم بافت پوست میگردد.
۴- دارای خواص ضد سوختگی است. لذا میتوان از آن در کرم های ضد آفتاب استفاده کرد.
۵- سلول های پوستی مرده را از بین میبرد و سلول های جوان را جایگزین می کند. بنابراین پوست را تازه و درخشان میسازد.
۶- مانع از پیری پوست و چروک آن میگردد.
۷- شدت رنگدانه های پوستی راکاهش می دهد، بنابراین سبب کم رنگ شدن لکه های پوستی میشود و میتواند لکههای سر سیاه را نیز از بین ببرد.
۸- آلوئه ورا سبب افزایش قدرت جذب رطوبت پوست می شود و پوست را انعطاف پذیر می سازد. بنابراین بهترین مرطوب کننده برای پوست میباشد.
۹- در پیشگیری از بیماری های پوستی موثر میباشد.
۱۰- به علت داشتن کلاژن و ویتامین E ، قدرت کشسانی و نرمی پوست را افزایش می دهد و سبب باقی ماندن رطوبت در پوست میگردد.
۱۱- pH آن نزدیک به pH پوست است.
۱۲- در درمان ترک بین انگشتان پا که یک بیماری قارچی است موثر است .
۱۳- لوسیون آلوئه ورا به عنوان پاک کننده برای پوست کاربرد دارد.
۱۴- تاثیر خنک کنندگی بر روی پوست دارد.
مضرات احتمالی آلوئه ورا
۱- ژل آلوئه ورا برای استعمال خارجی، ماده بی خطری است، اما در موارد نادری ممکن است سبب واکنش های آلرژیک (حساسیتی) گردد.
۲- ژل آلوئه ورا در درمان زخم های عمیق موثر نیست و شیره آن میتواند سبب گرفتگی یا اسهال روده ای شدید گردد.
۳- زنان شیرده یا باردار نباید از این ماده استفاده کنند، زیرا ممکن است سبب انقباض های رحمی شده و سقط جنین را تحریک کند.
۴- این ماده ممکن است سبب تشدید اولسرها، بواسیر، التهاب دیورتیکول، کولیت یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) گردد.
۵- مصرف طولانی مدت این ماده سبب وابستگی به آن میشود یا تعادل الکترولیتی را مختل میسازد . کودکان زیر ۱۲ سال نبایستی از این گیاه مصرف کنند.
۶- مصرف طولانی و مزمن شیره آلوئه میتواند سبب کمبود پتاسیم گردد.
منبع : تبیان