کاسنی (نام علمی: Cichorium intybus L.) گیاهی است از راسته گل مینا (Asterales) تیره گل‌ستاره‌ای‌ها (Asteraceae) از سرده کاسنی‌ها (Cichorium). از این گیاه دو گونه کِشتی و چهار تا شش گونه وحشی موجود است. کاسنی انواع مختلفی دارد سه نوع آن معروف است. کاسنی بری که به tansy شهرت دارد در ایران نمی‌روید. کاسنی زرد که به گل قاصدک شهرت دارد و در طب قدیم ایران به نام ترخشقون نام برده‌اند در بیشتر نواحی ایران پراکندگی دارد و کاسنی معمولی.
کاسنی معمولی، یک گیاه دارویی پایا با گل‌های آبی یا ارغوانی است. کاسنی در اصل بومی جهان قدیم است و بعداً در قاره آمریکا نیز به‌صورت گیاه خودروی کنار جاده‌ای درآمده است. منشا اصلی این گیاه اروپای مرکزی، مناطق غربی و مرکزی آسیا و شمال آفریقا است و پراکندگی وسیعی در نواحی مختلف ایران به خصوص شهرستان اقلید، آذربایجان و مناطق کوهستانی خراسان دارد. به آب و هوای خنک، آفتابی یا کمی سایه نیاز دارد و گرمای شدید تابستان راتحمل نمی‌کند.
شستشو دهندهٔ کبد و کلیه، خون ساز، افزایش نیروی جنسی و افزایش حجم اسپرم در مردان.
کاسنی کاملاً سرد است، و تقویت کننده کبد، و مسکن حرارت و عطش، و گرمی و تقویت کننده کلیه و فشار خون و صفرا و پاک کننده مجرای ادرار و کلیه‌ها است.
آب برگ کاسنی بهترین داروی یرقان و کلیه‌ها و کبد است، و جوشیده و صاف کرده آن برطرف کننده تبهای کهنه و تقویت کننده معده همراه با گل قند درمان کننده تبهای جزئی مداوم است.
کاسنی برای تنظیم فشار خون بسیار مفید است.
ضماد آن برطرف کننده ورمهای گرم و درد چشم و افزاینده بینائی است.
تهیه ضمادی از کاسنی و سرب سائیده و روغن گل درمان کننده سرطان زخم دار است.
کاسنی دوست کبد است و کم‌کننده قند خون بیماران مبتلا به دیابت می‌باشد.
هرگاه آب کاسنی و آب خیار چمبر را مخلوط کنید و در ابتدای شرع آنژین و بیماریهای حلقوی با آن غرغره کنید، آن را درمان خواهد نمود.
تخم کاسنی در ترکیب با سایر داروهای خنک مفید و برطرف کننده تبهای صفراوی، یرقان، خفقان، بیماریهای کبدی و سردرد است.
تخم کاسنی هرگاه همراه با صندل و تخم رازیانه پخته شود، دفع کننده سموم و ضعف کلیه و طحال و تحریک کننده اشتها می‌باشد.
تخم کاسنی در جمیع حالات جانشین برگ کاسنی می‌تواند بشود.
کاسنی‌ها Cichorium گیاهان دارویی گونه کِشتی گونه وحشی
مقدار مجاز خوراک طبی تخم کاسنی تا ۱۰ گرم است، و شربت آب آن ۴ تا ۱۰ گرم و داخل سایر جوشیدنیها برای پختن دارو ۲۰ تا ۵۰ گرم است.
ریشه کاسنی گرم و خشک است، برطرف کننده گیر و سده، نرم کننده اخلاط سینه، افزاینده ادرار، برطرف کننده تبها، تصفیه و پاک کننده خون، و رفع کننده ورم احشاء و درد مفاصل و استسقاء.
برای درمان یبوست، جوشانده برگ و ریشه کاسنی به مقدار ۲ فنجان صبح ناشنا بسیار مفید است.
برای تهیه ماسک زیبائی از کاسنی، کاسنی را بکوبید و آب آن را یگیرید و با سفیده تخم مرغ مخلوط کنید و به صورت بمالید. پس از یک ربع ساعت آن را با آب ساده بشوئید. این ماسک غدد را تحریک می‌کند و عرقپوست را زیاد می‌کند. برای مبتلایان به امراض جلدی و اگزما مفید است.
کاسنی منبعی مفید برای فروکتوز است و اینولین به خودی خود شکلی از فیبر طبیعیست که اگر در برنامه غذایی گنجانده شوند به کنترل و کاهش وزن کمک شایانی می‌کنند. هر دوی این اهداف به تنظیم گرلین که نخستین اسید آمینه‌ای است که با احساس گرسنگی و رفتارهای غذاجویانه مرتبط است، کمک می‌کند. مصرف کاسنی موجب کاهش ترشح هورمون گرلین و منجر به کنترل پرخوری و ایجاد احساس سیری یا پری شکم می‌شود، که این امر در راستای تلاش برای کاهش وزن است.
کاسنی به طور سنتی برای درمان آرتروز به کار گرفته می‌شد، و مطالعات نشان دادند که کاسنی به طور قابل توجهی دارای خواص ضدالتهابی می‌باشد که به همین دلیل موجب کاهش دردهای مفصلی – استخوانی می‌شود. در مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۰ ، گزارشات حاکی از آن است که ۷۰٪ از بیمارانی که از دردهای مفصلی-استخوانی رنج می‌بردند و با کاسنی تحت درمان قرار گرفتند و به طور قابل ملاحظه‌ای دردهایشان بهبود یافت. همچنین کاسنی را عموما برای کاهش دردهایی که عامل التهابی دارد، دردهای ماهیچه‌ای و درد مفاصل می‌توان مصرف نمود.
کاسنی خواصی همچون داروهای مسکن دارد که اضطراب را کاهش داده و ذهن را آرام می‌سازد، بنابراین استرس و تاثیرات خطرناک آن بر بدن را از بین می‌برد. عصاره ریشه کاسنی به دلیل خواص آرامش‌بخشی به خواب راحت کمک می‌کند و از بسیاری از قرص‌های خواب‌آور مرسوم سالم‌تر است. کاهش استرس و اضطراب خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، عدم توازن هورمون‌ها، مرض بی‌خوابی، زوال عملکرد شناختی و پیری زودرس را تاحدودی تقلیل می‌دهد.
در صورت بارداری مصرف بیش از حد آن غیرمجاز است، زیرا ممکن است موجب خونریریزی گردد و احتمال سقط جنین غیرعمدی را افزایش دهد.
در دوران شیردهی نیز مصرف بیش از حد آن ممنوع می‌باشد.
| Common Chicory | |
|---|---|
 کاسنی‌ها Cichorium گیاهان دارویی گونه کِشتی گونه وحشی |
|
| Scientific classification | |
| Kingdom: | Plantae |
| (unranked): | Angiosperms |
| (unranked): | Eudicots |
| (unranked): | Asterids |
| Order: | Asterales |
| Family: | Asteraceae |
| Tribe: | Cichorieae |
| Genus: | Cichorium |
| Species: | C. intybus |
| Binomial name | |
Common chicory is also known as blue daisy, blue dandelion, blue sailors, blue weed, bunk, coffeeweed, cornflower, hendibeh, horseweed, ragged sailors, succory, wild bachelor’s buttons, and wild endive.
Root chicory contains volatile oils similar to those found in plants in the related genus Tanacetum which includes Tansy, and is similarly effective at eliminating intestinal worms. All parts of the plant contain these volatile oils, with the majority of the toxic components concentrated in the plant’s root.
Chicory is well known for its toxicity to internal parasites. Studies indicate that ingestion of chicory by farm animals results in reduction of worm burdens,which has prompted its widespread use as a forage supplement. Only a few major companies are active in research, development, and production of chicory varieties and selections, most in New Zealand.
Chicory (especially the flower), used as a folk medicine in Germany, is recorded in many books as an ancient German treatment for everyday ailments. It is variously used as a tonic and as a treatment for gallstones, gastro-enteritis, sinus problems and cuts and bruises. (Howard M. 1987). Chicory contains inulin,[31][32] which may help humans with weight loss, constipation, improving bowel function, and general health. In rats, it may increase calcium absorption and bone mineral density.
Chicory has demonstrated antihepatotoxic potential in animal studies.
ref:https://en.wikipedia – org/wiki/Chicory
